Źródła energii.

Jak wiadomo energia może powstać z materii i odwrotnie. Jeżeli energia ma powstać z materii to mogą to być olbrzymie jej ilości, wynika z tego że materia jest formą istnienia energii o bardzo wysokim stopniu jej koncentracji. W przypadku pól energia ich jest znikomą częścią energii zawartej w masie materialnej przy w tej samej zajmowanej przestrzeni ( o ile pole można rozpatrywać w kategoriach podobnych do materii ) . Jak jednak powstała materia i jaki proces doprowadził do obecnych jej właściwości, które obecnie ona posiada. Prawdopodobnie w pierwotnym super gęstym od energii elektromagnetycznej i bardzo gorącym kosmosie wczesnym powstała ona spontanicznie z tej energii na skutek pewnych procesów, które były możliwe tylko do osiągnięcia w tym młodym wszechświecie. Obecnie nie potrafimy materializować materii w procesach technologicznych ani na małą skalę ani w procesie produkcji przemysłowej, co ogranicza możliwości cywilizacji do tej materii która jest powszechnie dostępna. Gdyby cywilizacja osiągnęła możliwość materializacji chociażby najprostszych atomów jak atom wodoru, czy sam tylko proton, na skalę przemysłową, byłoby to niesłychanym osiągnięciem technologicznym. Można by spróbować pokrewnej technologi i próbować rozbijać jądra atomowe z masami atomowymi poniżej masy atomowej żelaza ale te z kolei jest bardzo trudno rozbić na mniejsze części. Ogólne zjawisko jest takie że energię można otrzymać przy rozbiciu ciężkich jąder atomowych typu toru czy uranu, albo dokonując syntezy jądrowej lekkich pierwiastków jak wodór, hel, czy lit. Pierwiastki z liczbą atomową pośrednią są mocno stabilne i poza szeregiem właściwości wynikających z istnienia ich izotopów jak promieniotwórczość, rozpad radioaktywny, nie można z nimi wiele zrobić w znany fizyce jądrowej sposób. Można by oczywiście wykorzystać promieniotwórczość jak w beta rozpadzie do produkcji baterii zasilanych rozpadem promieniotwórczym, czyli baterii które mogą funkcjonować nawet setkami lat, zależnie od okresu połowicznego rozpadu danego izotopu ale jest to metoda o znikomym potencjale gospodarczym i przemysłowym. Inne formy uzyskania energii mogą polegać nie na procesie łączenia się materii czy jej rozpadu a na pobieraniu energii właśnie z pól (magnetycznego, grawitacyjnego itp.) lub ich kombinacji. Pole grawitacyjne może wytwarzać napięcie elektryczne w kryształach, a zmienne pole magnetyczne może wzbudzać prąd w przewodnikach na skutek indukcji. 

Pole elektrostatyczne może polaryzować okładki i wytwarzać różnicę potencjału elektrycznego, co także może doprowadzić do przepływu ładunku elektrycznego, czyli powstania prądu elektrycznego. Obecnie na świecie istnieje szereg rozwiązań technologicznych wykorzystujących tego typu zjawiska są to urządzenia jeszcze mało rozpowszechnione, ale gdy przyjdzie pora to prawdopodobnie mogą jeszcze doczekać się większego rozgłosu. 

Poniżej znajduje się system piezoelektryczny i inercyjny do generowania energii elektrycznej i napędu bezwładnościowego. Zasada działania jest prosta i polega na generowaniu dodatkowego prądu ze zmiennego nacisku ciężkich rolek stalowych na warstwę generatorów piezoelektrycznych, te rolki są ciężkie więc z łatwością powinny generować z tych generatorów energię na zasadzie nacisku zmiennego w czasie, bo te rolki obracają się wszystkie wewnątrz obudowy po krawędzi od środka, gdzie zamontowane są te generatory, małe tak żeby ich skok nie by za duży. Za każdym obrotem rolek generowane są iskry z generatorów piezoelektrycznych, które po przekształceniu poprzez system elektroniczny podawane są na silnik elektryczny, który obraca systemem tych rolek. System generatorów piezoelektrycznych może być również zastąpiony generatorami elektromagnetycznymi o małym skoku, które wyposażone by były w sprężyny zwrotne dużej siły, oraz cewki na magnesach stałych, przy każdym wciśnięciu poprzez rolkę, najechaniu rolki na taki generator rdzeń magnetyczny z magnesu neodymowego albo cewka z drutu miedzianego przemieszczałaby się nieco na zewnątrz w kierunku ramy prowadzącej, po czym następowałby automatyczny powrót cewki na pozycję startową poprzez pracę sprężyny zwrotnej, co generować powinno przepływ zmiennego prądu elektrycznego na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, który byłby dostosowany poprzez system dławików i kondensatorów na prąd stały do zasilenia silnika elektrycznego prądu stałego będącego źródłem siły mechanicznej w tym systemie. Urządzenie powinno mieć odpowiednią skalę, aby skok cewek nie utrudniał zbytnio pracy ciągłej tych stalowych ciężkich rolek i aby był on płynny, co dyktuje użycie dość cienkich magnesów neodymowych i cewek magnetycznych na osi wzdłużnej. Dodatkowo występuje tutaj prądnica alternator która może pracować jako rozrusznik i jako prądnica, która wyposażona jest w koło zamachowe, która sprzęgnięta jest z tym silnikiem poprzez pas transmisyjny. Gdy rozrusznik rozkręci cały system rolki zaczynają się kręcić i generują z generatorów piezoelektrycznych niezbędną energię by zasilić silnik elektryczny, wtedy rozrusznik przestawia się na alternator i dodatkowo wytwarza energię użyteczna dla systemu, koło zamachowe pomaga przełamać opór na prądnicy, gdy cały system już wejdzie na właściwe obroty. Powstają dwa źródła prądu w systemie i jeden odbiornik (silnik elektryczny) który obraca systemem rolek. W ten sposób system staje się samowystarczalny energetycznie, nie zanika energia ani nie zostaje zmarnowana poza oporem elektrycznym wewnątrz systemu. Jednak ten system nie służy tylko do generowania samej energii elektrycznej, gdyż jest on przeznaczony do przekształcenia energii obrotu rolek na energię postępową w ruchu jednokierunkowym i może służyć jako napęd dla wszelkiego rodzaju pojazdów bez zastosowania silników polegających na wyrzucie masy jak dziej się w przypadku silników odrzutowych i rakietowych.