Grawitacja Ziemi i sposób napędu grawitacyjnego.

Gdyby dało się poprowadzić tunel przez środek Ziemi, podróż z jednej strony globu na drugą można by odbyć używając tylko siły grawitacyjnej przyciągającej pojazd do środka masy, z powrotem także nie byłoby problemu. Prowadząc tunel tuż pod powierzchnią gruntu jego kształt i przebieg zwykle jest zgodny z krzywizną Ziemi. Jednak zakładając, że tunel taki miałby zaledwie jedną setną lub jedną tysięczną różnicę kąta w stosunku do kierunku prowadzącego w kierunku środka ziemi - niewielką odchyłkę od stycznej do płaszczyzny krzywizny planety, wykorzystując kilka ciekawych rozwiązań inżynieryjnych można by i tak wykorzystać fakt spadania pojazdu do napędu wszelkiego typu maszyn szynowych.

W przypadku tunelu przechodzącego przez centrum planety sytuacja jest klarowna i nie wymaga wyjaśnień. Pojazd po przejeździe przez środek Ziemi, osiągnąłby drugą stronę - przeciwną stronę bez żadnego dodatkowego dostarczania energii z zewnątrz.

W przypadku tunelu prowadzonego pod innym kątem sytuacja zależy od odległości w linii prostopadłej do niego do centrum planety - im jest ona większa tym tunel skraca się i maleje siła grawitacyjna napędzająca pojazd.

W tym rozwiązaniu zastosowano elektromagnesy (magnesy) i zmienne pochylenie trakcji i zastosowano nacisk zarówno od dołu jak i góry trakcji celem wytworzenia sił napędu grawitacyjnego i mechanicznego. Siła działająca z z grawitacją wykorzystanie górnego elektromagnesu, siła działająca przeciw grawitacji z wykorzystująca dolny elektromagnes. Belka T wykonana z ciągu elektromagnesów lub magnesów stałych, zastosowanie stali wymagałoby innej budowy belki T i nieco innego działania całego systemu.

Należałoby zastosować rozwiązania przeciw tarciu jak zastosowanie lewitacji magnetycznej lub zawieszenie na warstwie gorącego powietrza pomiędzy pojazdem i elementami trakcji.